Zebranie zagaił Tow. Rozmytański Tadeusz i udzielił głosu przedstawicielowi ZNTK Wrocław Tow. Perskiemu, który w kilku słowach naświetlił zebranym o przebiegu masówki w ZNTK Wrocław, celem której było utworzenie Rady Robotniczej. Robotnicy ZNTK Wrocław w ostry sposób potępili działalność kierownictwa zakładu, imiennie potępiali tych, którzy na stanowiskach kierowniczych nadużywali swej władzy w stosunku do podwładnych. Następnie zapoznał zebranych o przebiegu wyborów do Rady Rewolucyjnej, w skład której weszło 9 osób. Zadaniem ich jest ustosunkować się rewolucyjnie do osób, którzy wyrządzali krzywdę pracownikom. Następnie Tow. Perski odczytał apel Komitetu Rewolucyjnego ZNTK Wrocław, który został opracowany wspólnie z przedstawicielami TD Oława. Następnie przeczytał instrukcję wyborczą do Rady Robotniczej. Po przeczytaniu tej instrukcji oraz zapoznaniu, kto był obecny przy opracowaniu jej z TD Oława, pracownicy zaczęli krzyczeć: precz z Urbańczykiem, że my stalinowców nie potrzebujemy, ażeby brali udział. I przeczytał program wyborczy. […]

Następnie przystąpiono do wyboru Komitetu Rewolucyjnego. Wybrano ogółem 9 osób:
1. Boruń Jan bp [bezpartyjny]
2. Malinowski Edward PZPR
3. Szot Zdzisław bp
4. Bala Marian bp
5. Kopp Karol bp
6. Nabiałczyk Czesław bp
7. Bielak Edmund bp
8. Czajko Krystyna bp
9. Staszczak Zbigniew bp.

Komitet Rewolucyjny w wyżej wymienionym składzie załoga wybrała jednogłośnie, dając mu votum zaufania.

Oława, 28 listopada

Zwracamy się z prośbą, by w przyszłości wszelka wypracowana produkcja była podana do publicznej wiadomości pracowników. (Uwaga) dotychczas pracownik w naszym Zakładzie nie był powiadomiony o wykonaniu produkcji (tonażu), gdyż to było tajemnicą dla pracownika. (Taki przykład): gdy zwracaliśmy się, dlaczego tonaż większy, a zapłata za to mniejsza, Jednostki Kierownicze oświadczały: „jeśli ci za mało, to możesz się zwolnić”. Jest bardzo przykre, gdyż kierownictwo odnosiło się w ten sposób do pracownika. Jednak wierzymy w to, że pracownik winien być poinformowany, jaką ma wykonać produkcję i jakie ma za to otrzymać wynagrodzenie, co dotychczas nie było stosowane. Jednak wierzymy, że Komitet Rewolucyjny głębiej rozpatrzy te sprawy i bolączki naszych pracowników, by w przyszłości stworzyć zaufanie do naszych władz Zakładowych, którym by leżało dobro ludzi pracy. [...]

Na końcu prosimy, ażeby robotnik był tolerowany jako człowiek pracy, który swą pracę i życie odda dla Państwa Ludowego.

Oława, 3 grudnia